Biblia

Mdr 1

¹³ Bo ¶mierci Bóg nie uczyni³ i nie cieszy siê ze zguby ¿yj±cych. ¹⁴ Stworzy³ bowiem wszystko po to, aby by³o, i byty tego ¶wiata nios± zdrowie: nie ma w nich ¶mierciono¶nego jadu ani w³adania Otch³ani na tej ziemi. ¹⁵ Bo sprawiedliwo¶æ nie podlega ¶mierci.

Mdr 2

²³ Bo dla nie¶miertelno¶ci Bóg stworzy³ cz³owieka - uczyni³ go obrazem swej w³asnej wieczno¶ci. ²⁴ A ¶mieræ wesz³a na ¶wiat przez zawi¶æ diab³a i do¶wiadczaj± jej ci, którzy do niego nale¿±.

2 Kor 8

⁷A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarê, w mowê, w wiedzê, we wszelk± gorliwo¶æ, w mi³o¶æ nasz± do was, tak te¿ oby¶cie i w tê ³askê obfitowali. ⁹Znacie przecie¿ ³askê Pana naszego Jezusa Chrystusa, który bêd±c bogaty, dla was sta³ siê ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogaciæ. ¹³Nie o to bowiem idzie, ¿eby innym sprawiaæ ulgê, a sobie utrapienie, lecz ¿eby by³a równo¶æ. ¹⁴Teraz wiêc niech wasz dostatek przyjdzie z pomoc± ich potrzebom, aby ich bogactwo by³o wam pomoc± w waszych niedostatkach i aby nasta³a równo¶æ wed³ug tego, co jest napisane: ¹⁵Nie mia³ za wiele ten, kto mia³ du¿o. Nie mia³ za ma³o ten, kto mia³ niewiele.

Mk 5

²¹Gdy Jezus przeprawi³ siê z powrotem w ³odzi na drugi brzeg, zebra³ siê wielki t³um wokó³ Niego, a On by³ jeszcze nad jeziorem. ²²Wtedy przyszed³ jeden z prze³o¿onych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrza³, upad³ Mu do nóg i prosi³ usilnie: ²³"Moja córeczka dogorywa, przyjd¼ i po³ó¿ na ni± rêce, aby ocala³a i ¿y³a". ²⁴Poszed³ wiêc z nim, a wielki t³um szed³ za Nim i zewsz±d na Niego napiera³. ²⁵A pewna kobieta od dwunastu lat cierpia³a na up³yw krwi. Wiele przecierpia³a od ró¿nych lekarzy ²⁶i ca³e swe mienie wyda³a, a nic jej nie pomog³o, lecz mia³a siê jeszcze gorzej. ²⁷S³ysza³a ona o Jezusie, wiêc przysz³a od ty³u, miêdzy t³umem, i dotknê³a siê Jego p³aszcza. ²⁸Mówi³a bowiem: "¯ebym siê choæ Jego p³aszcza dotknê³a, a bêdê zdrowa". ²⁹Zaraz te¿ usta³ jej krwotok i poczu³a w ciele, ¿e jest uzdrowiona z dolegliwo¶ci. ³⁰A Jezus natychmiast u¶wiadomi³ sobie, ¿e moc wysz³a od Niego. Obróci³ siê w t³umie i zapyta³: "Kto siê dotkn±³ mojego p³aszcza?" ³¹Odpowiedzieli Mu uczniowie: "Widzisz, ¿e t³um zewsz±d Ciê ¶ciska, a pytasz: Kto siê Mnie dotkn±³". ³²On jednak rozgl±da³ siê, by ujrzeæ tê, która to uczyni³a. ³³Wtedy kobieta przysz³a zalêkniona i dr¿±ca, gdy¿ wiedzia³a, co siê z ni± sta³o, upad³a przed Nim i wyzna³a Mu ca³± prawdê. ³⁴On za¶ rzek³ do niej: "Córko, twoja wiara ciê ocali³a, id¼ w pokoju i b±d¼ uzdrowiona ze swej dolegliwo¶ci!". ³⁵Gdy On jeszcze mówi³, przyszli ludzie od prze³o¿onego synagogi i donie¶li: "Twoja córka umar³a, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?" ³⁶Lecz Jezus s³ysz±c, co mówiono, rzek³ prze³o¿onemu synagogi: "Nie bój siê, wierz tylko!". ³⁷I nie pozwoli³ nikomu i¶æ z sob± z wyj±tkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. ³⁸Tak przyszli do domu prze³o¿onego synagogi. Wobec zamieszania, p³aczu i g³o¶nego zawodzenia, ³⁹wszed³ i rzek³ do nich: "Czemu robicie zgie³k i p³aczecie? Dziecko nie umar³o, tylko ¶pi". ⁴⁰I wy¶miewali Go. Lecz On odsun±³ wszystkich, wzi±³ z sob± tylko ojca, matkê dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszed³ tam, gdzie dziecko le¿a³o. ⁴¹Uj±wszy dziewczynkê za rêkê, rzek³ do niej: "Talitha kum", to znaczy: "Dziewczynko, mówiê ci, wstañ!" ⁴²Dziewczynka natychmiast wsta³a i chodzi³a, mia³a bowiem dwana¶cie lat. I os³upieli wprost ze zdumienia. ⁴³Przykaza³ im te¿ z naciskiem, ¿eby nikt o tym nie wiedzia³, i poleci³, aby jej dano je¶æ.